کتاب از گائینک تا جائینک

توضیحات

کتاب از گائینک تا جائینک

کتاب از گائینک تا جائینک در هفت فصل نوشته شده است. به خاطر اصالت و قدمت واژه گائینک بر جائینک، در تمامی موارد کتاب از واژه گاینک استفاده شده است که نام امروزی اش جائینک است.
فصل اول به تاریخچه و موقعیت مکانی و تاریخی و جغرافیایی قدیم و امروزی گاینک پرداخته شده است. فصل دوم به رفتارها و جریانات اجتماعی و فرهنگی و تاثیرگذاران این روستا توجه شده است. فصل سوم مراسم و آیین ها و باورهای قدیم و امروز روستا را مورد واکاوی قرار داده است. در فصل چهارم به نوع پوشش و لوازم زندگی گاینک نگاه شده و در فصل پنجم نامی از شهدای عزیز دفاع مقدس در کار آمده است. در فصل ششم بازی های محلی و قدیمی این محل معرفی شده است. در فصل هفتم به پیوست و عکس ها پرداخته شده است.

فرهنگ به عنوان میراث مشترک بشریت همواره عامل انسجام، ارتباط و گفتگوی مسالمت‌آمیز میان تمدن‌ها بوده است. با ارزش‌های فرهنگی است که زمان گذشته و حال به هم پیوند می‌خورد و دنیای حال که حالت سطح دارد، بُعد و ژَرفا خواهد یافت. این مفهوم فرهنگ که در کلیت امر میراث مشترک بشری است، با مفهوم تمدن همنوایی دارد و هر جا بحثی از فرهنگ می‌شود، تمدن نیز مطرح است، برای همین فرهنگ و تمدن را معمولاً مترادف هم به کار برده‌اند. به‌ویژه در تاریخ تمدن، هر جا سخن از تمدن می‌رود، مراد از آن فرهنگ است و در مجاورت سیاسی ـ اجتماعی نیز این دو کلمه به جای یکدیگر استفاده شده است. تمدن نیز مجموعه‌ای از ساخته‌ها و تجربیات انسان‌ها در مراحل گوناگون زندگی آنهاست و به همه قومیت‌های ایرانی، اروپایی و غیره…، اختصاص دارد و امتیازهای اقلیمی یا منطقه‌ای در آن نقش ندارد.

اصطلاح فرهنگ در فرهنگ‌نامه‌های مختلف به معنی ادب، عقل، دانش، بزرگی، حکمت، هنر، علم و معرفت آمده است. فرهنگ را در جایگاه علم به معنای نشانه و نمود معنوی رشد و پیشرفت یک جامعه به کار می‌برند. از این نظر فرهنگ خصوصیتی است که یک جامعه در زمان گام برداشتن در مسیر اعتلا کسب می‌کند. در بعضی از فرهنگ‌ها، ریشه فرهنگ را از کشت و زرع، زمین و پرورش دانسته‌اند؛ یعنی عمل‌آوری و رشد در این مفهوم نهفته است؛ لذا گاهی فرهنگ به معنی رشد و تربیت افراد و جامعه انسانی به کار می‌رود، اما به مرور معنای این مفهوم متحول شده است و در مورد هر آنچه به صورت اجتماعی کسب می‌شود به کار می‌رود و عبارت است از مجموعه دانش، باور، هنر، دین، اخلاق، حقوق و آداب و رسوم و هر استعدادی که انسان به مثابه عضوی از جامعه معیّن کسب می‌کند. فرهنگ‌ها طی زمان سیّال‌اند و با ترکیب و تفسیر در خلال روابط ساخته می‌شود. باوجودی‌که فرهنگ‌ها در نتیجه تعامل افراد ساخته می‌شوند، این به معنای به آسانی ترکیب شدن آن نیست. بعضی از فرهنگ‌ها به آسانی در مقابل دیگر فرهنگ‌ها مستحیل می‌شوند و بعضی دیگر موضعی سرسختانه دارند.

میراث فرهنگی آداب و رسوم گذشتگان یك منطقه را به ما بازگو می¬كند و انسان با شناسایی آن به مجموعه¬ای از آیین¬ها و رفتارهای فرهنگی و اجتماعی یك قبیله پی می¬برد. آثار مملوس (مثل بناهای باستانی و تاریخی) و غیر مملوس (مثل آئین¬ها و مراسم¬ها) در واقع سرمایه¬های ارزشمند یك ملت و كشور محسوب می¬شوند كه در هر دوره¬ای متناسب با شرایط جامعه منبع درآمد و اشتغال مردم نیز بوده است. میراث فرهنگی منبع آگاهی انسان از شیوه زندگی و كار گذشتگان و نیاكان خود است و از همین رو بی¬توجهی و نابودی این آثار به معنای از بین بردن ابزار و وسیله آگاهی از زندگی گذشتگان است. صرفنظر از كاركردهای میراث فرهنگی به عنوان منشأ آگاهی و شناخت از شیوه زندگی گذشتگان، این آثار در هر دوره¬ای منبع درآمد و اشتغال بسیاری از مردم بوده كه از این طریق امرار معاش میكردند.

جهت خرید کتاب و هرگونه سوال

با ایدی @arvannashr در تلگرام یا تماس تلفنی به خط ثابت 02166962850

مستقیما استعلام قیمت و راهنمایی بگیرید. می توانید به راحتی این کتاب به تالیف: دکتر بشیر علوی را از

انتشارات آرون تهیه نمایید.